Küçük Şeylerle Mutlu Olmayın. Bu Söz Kocaman Bir Yalan!

Malum bir söz var;  "ben küçük şeylerle mutlu olmayı severim/bilirim" şeklinde. Bu büyük bilgelik veya başarı olarak sunuluyor. Oysa hepimiz biliriz ki, bu gerçekte züğürt tesellisidir. Çünkü; küçük şeylerde mutluluk arayışı imkanların olmayışıyla ilgilidir çoğu zaman.

 

Bunu kendimizi avutmak için söylediğimizi bilmemiz dışında, bilmemiz gereken diğer şey ise; bunu bizden duymak isteyenlerin de asıl amacı, bizim çok sınırlı imkanlar içinde kötü; yani, kendimize, onlara veya başkasına zararı olan yanlış başka şeyleri asla yapmayacağınızdan emin olmak istemeleridir.

 

Ayrıca bizim küçük şeylerden veya çok aza kanaat etme halinden sonsuza dek memnun ve tatmin olamayacağımızı kendimizde gayet biliyoruz

 

İyi ve İdeal Olanı ve Şartlarınızın Gereğini Yapın!  

 

Peki buradaki asıl bakış noktamız ne olmalı?

 

Öncelikle küçük işler veya çok sıradan şeylerden mutluluk duymak zorunda kalışımızın ve mutluluğu büyük şeylerde mutluluk arayamayışımızın sebebinin, bizim temelde büyük işleri başaracak kadar başarılı ve çok kaynakları olan biri olmamamızın bir sonucu olarak görmek zorundayız ve küçük şeyler denen o şeyleri hayatımızın mevcut şartlarının bir gereği olarak yaptığımızı bilmemiz gerekir.

 

Yani hayatımızdaki şeyleri küçük veya büyük şeyler diye ayırma durumuna düşmemiz demek; bizim geçmişte dönem dönem büyük işler de yapmaya çalıştığımız ve ama pek başaramadığımız için, kendimizi büyük işler yapacak yeterli seviyeye getirene kadar, istikrarlı olarak küçük ve sıradan şeyler yapan biir olarak görme isteği ve bunlardan da mutluluk duymak zorunda olduğumuzu kendimize öğreten bir durumda olduğumuzu bilmektir. 

 

Ama bu küçük şeyleri yapmayı ve sadece bunlardan mutlu olmayı kendimize ana hedef ve kriter olarak görmemiz gerektiği anlamına gelmemelidir. Yani ilişkilerde kötüysek ve evlenecek seviyede bir ilişki kuramıyorsak flört ve cinsellik odaklı ilişkileri kendimize ana hedef yapmamalıyız. Veya bir kaç denemizde iyi yemek yapamadık diye ömür boyu yumurta ve tost yapmamız gerektiğine inandırmamalıyız kendimizi.

 

İyi ve İdeal Olanı ve Şartlarınızın Gereğini Yapın!

Bir şeyi mutlu olmak için yapmayın. Gerekli ve ideal olan o ise yapın!

 

Eğer bir kıyafetinizi artık ihtiyacınız yok ve çöpe atmanın bir faydası yoksa, bunu birine vermeniz gerekiyorsa o zaman gereğini yapın veya birilerine yardım etmeniz sizi mutlu edecek diye yapmayın, ona sizden çok ihtiyacı olan birinin varlığını bilerek, o kişinin ihtiyacı varsa gereği olarak yapın.

 

"Yanlız olmaktan mutlu olmayı bilirim" demeyin "ben insanlara çok sorun yaşıyorum; insanlar çok kıskanç, kibirli ve kötü, bu yüzden bunu kabul edemememin ve sorun yaşamamın bir gereği olarak yanlızım." deyin. Hatta bunu insanlara nasıl başardığını siz sorun.

 

Küçük şeylere sahip olduğunuz fikrine odaklanmayı ve bunu başkalarına bu şekilde asıl mutluluk reçetesi olarak sunmayın, çünkü özellikle küçük şeylere odaklanmayı seçtiğinizi sürekli belirtme durumu sizi karşı tarafa ezik gösterir.

 

Siz ideal olmanın ve iyi olanın gereği olarak ve mevcut şartlarınızın sonucu olarak yaptığınız ve insanların "küçük şeyler" dediği ama size göre küçük veya büyük olmayan şeyleri, insanların bir gereklilik olaran yaptığınızı  bilmelerini sağlayın.

 

 

Bir diğer şey, eğer siz büyük şeyler denen şeyleri başarma yolunda kendinize baktığınızda çok baaşrızı ve öncelikle küçük şeylerde isitkrar ise, bunun bir sonucu olarak küçük ve basit işleri yapma da ısrarlı ve başarılı olun.

 

Zaman sizi ne boyutta işler yapacağınızı size zamanla gösterecektir. 

Hala gerekeni yapmak nedr diye mi soruyorsunuz?

 

 

Ayak parmakları ile ördüklerini satan onurlu ve şerefli bir insan... Üstelik yaptığı şey, hiç küçük şeyler değil çok büyük işler.