Hayatımızda zor ve sıkıntılı dönemlerde, özellikle işle ilgili konularda dışardan öğrenilen bir şey olarak, bize sürekli vazgeçmeden, kendimizden daha çok vererek aynı şey üzerinde aralıksız çalışmamızı öğütleyen genel bir anlayış var.
Bu anlayışa göre, kendimizi ruhsal ve fiziksel durumumuzu pek önemsemeden sürekli o inandığımız şeye odaklanmamız ve onu başarmak için sürekli çalışmamız gerektiği ve ancak böylece başarı olacağını söyleniyor.
Tüm başarı hikayeleri de nerdeyse bunun gibi aşırı odaklanma ve aşırı çalışma veya aşırı risk almak üzerine kurulu şekilde anlatılıyor.
Ben bunun doğru olmadığına ve mevzunun tamamen böyle olmadığına inanıyor ve başarısızlıklıkların da büyük oranda sebebinin de aslında bu aşırı aralıksız olarak tek bir işe odaklanmadan kaynaklı olduğunu düşünüyorum.
Yani, başarısızlıkların ana sebebinin aralıksız fazla çalışma sebepli olduğunu ve yaptığımız iş ne olursa olsun odaklanmamızın ve çalışmamızın aralıklarla durdurulup veya azaltmamızın gerektiğini düşünüyorum.
Aksi, kendi kendini yıpratan bir saplantıya ve iç güdüsel saplantılı bir çabaya dönüşecektir ve ortaya başarılı bir iş şey çıkarılsa bile sonucu sağlayacak başka eksik şeylerin kalacağına inanıyorum.
Böyle olmasaydı zaten başarı hikayeleri bu kadar az, başarısızlık hikayelerimiz ise bu kadar çok olmazdı. Demek ki bu zorlama ve aşırı kendini yıpratmak eksenli çalışma başarıyı kesin olarak garantilemiyor ve insanı daha çok yıpratıyor ve olabilecek bir işi de kısa sürede yoğun bir şekilde yaparak olabileceği kapsama ulaşamadan başarısızlaştırıyor.
Bazı başarı hikayeleri izlediğinizde "böyle kendini mahvedip yıpratacaksaydın veya rezil durumlara düşecekseydin keşke hiç başarmasaydın be, çünkü insanlıktan çıkmışsın resmen" dediğimiz kişiler görüyoruz. Neymiş hiç parası yokmuşta işinden istifa edip kredi kartı ile nakit avans çekmişte o işi kurmuşta, yok 3 gün yemek yiyemişte falan filan.... Olmaz olsun öyle başarı arkadaşım... İnsanlıktan çıkıp veya olmazsa delireceğimiz riskleri neden alalım sizin bu abuk hikayelerinize bakıp? Veya sizin bunu başarmanıza neden şaşıralım veya hakkınızı verelim? Bu sonuçta sizin büyük bir çılgınlığınız...
Sonuç olarak, başarı geniş zamanlı bir olaydır yani kısa sürede çok yoğunlaşma, çok risk alma ve adanma ile değil, daha çok geniş bir zamanda istikrarlı, esnek ve rasyonel bir yaklaşım gerektirir.
Bu eğer girişimciyseniz de sanatçıysanız da zanaatkarsanız da geçerlidir ve size başarıyı daha çok garanti eder.
"Ben kısa sürede çok çalışıp bu işi mutlaka başaracağım" diye yapılan her iş %90 başarısız olmaktadır.
Bunu 30 yaşlarına gelen herkes tecrübelerinden bilir.
"Bu tür bir odaklanam ve aşırı çalışmaya mecburum başka çarem yok" diyenler de olacaktır.
Hayır mecbur değilsiniz, yapacak her zaman başka işlerde var o iş yanında hobiler de bir kaçış veya mola olabilir.
Yeterki ne yaptığınıza kendinize dışardan balacağınız aralıklar bulun.
Bu sizi tekrar işe döndüğünde daha verimli hale getirecek ve yeni açılımlar yapmanızı sağlayacaktır.
0 yorum:
Yorum Gönder